Μετά την επίθεση και το σπάσιμο του θεάτρου τέχνης Κάρολος Κουν μου γεννήθηκε μια απορία. Η επίθεση έγινε, μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, επειδή άκουσον άκουσον, τολμάνε να ανεβάζουν ένα έργο με την λέξη ΠΑΟΚ στον τίτλο και κάποιοι οπαδοί του ΟΣΦΠ ένιωσαν να προσβάλλονται από αυτό. Αναρωτιέμαι αν όταν κάποιο κανάλι έχει στο πρόγραμμα του το «πράσινο μίλι» βρέχει τηλεοράσεις στον πειραιά; Στην θεσ/νίκη απαγορεύεται το Johnny Walker Red;
Πολύς κόσμος έχει θυμό μέσα του, άλλοι τον ξεσπάνε σε αρένες, στα γήπεδα, στην γρήγορη οδήγηση, άλλοι πάλι τον κρατάνε μέσα τους. Να τον μασκαρεύεις οπαδικά, πίσω από κασκόλ όποιου χρώματος, και να δρας σαν τον κάφρο είναι κάτι πολύ εύκολο. Να βρεις την αιτία του και να τον διοχετεύσεις πίσω, στην πηγή του, είναι δύσκολο. Μπορεί να μην σε απαλλάξει από αυτό το συναίσθημα η πράξη αυτή, όμως τουλάχιστον δεν θα έχει πληρώσει την νύφη κάποιος άσχετος.
Τώρα, αν κάποιος είναι τόσο … (βάλτε ότι λέξη θέλετε) που η πηγή του θυμού του ήταν πράγματι το συγκεκριμένο θεατρικό, πρέπει να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες που έχει στη ζωή του.
"your anger is a gift" λέει ένα τραγούδι στον προτελευταίο του στοίχο, ο τελευταίος είναι μόνο μια λέξη
"Να βρεις την αιτία του και να τον διοχετεύσεις πίσω, στην πηγή του, είναι δύσκολο."
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ακόμη μία φορά έγραψες... Συμφωνώ απόλυτα.